Öğrenilmiş Çaresizlik

Bu ülkede yıllardır hakim bir zihniyet oluşmuş nedendir bilmem. Ülkenin büyük kısmına muktedir olan küçük hakim bir zümre. Adına ister beyaz Türkler de, zenginler de, devşirmeler de, jönTürkler de, çağdaşlar de ne dersen de... Bu ayrıcaklı seçkin zümre, ülkemi 100 yıldır sandıktan birinci parti çıkamadığı dönemlerde bile elindeki enstrümanlarla yönetmeye devam ederek ülkemin mazlum ve masum halklarına hep yukarıdan bakarak küçümsedi ve aşağıladı…

İktidar olduklarında, bu halkın oyu ile iktidar olmalarına, seçim zamanlarında yine bu halka her türlü vaatleri vermelerine, savaş dönemlerinde yine aynı halktan kahramanlık beklemelerine rağmen bu halkı her zaman her şartta yine hor görmeye horlamaya devam ettiler. Asil Türk milletini kendileri gibi giyinmedikleri, düşünmedikleri, inanmadıkları için bir türlü beğenmediler, alay ettiler, inançlarına saldırdılar, ötekileştirdiler, ayrıştırdılar, kendi insanları olmalarına rağmen ve sömürmeye devam ettiler. Bu halkın omuzlarına vergi yükü yüklediler. Çocuklarına da kendileriyle iyi ve eşit eğitimi çok gördüler.

Ama bu asil milletin evlatları her türlü zorlamaya rağmen sahayı terketmeyerek, her türlü zorluklara direnerek, çalıştılar, çabaladılar, okudular, yazdılar. Bu ülkenin gerçek sahipleri oldukları bilinciyle bu ülkeye bakan, başbakan ve devlet başkanı olmayı başardılar.

Bu liderlerin yol arkadaşları da kendilerine düşen alanda kendi görevlerini yaparak sahayı boş bırakmayarak Anadolu aslanı oldular, çılgın Türkler oldular. İHA’ları, SİHA’ları, Milgem’leri yaparak liderlerine yoldaşlığın hakkını fazlasıyla verdiler. Diğer başka yol arkadaşları da üstadları ERBAKAN’ın mirasına sahip çıkarak ağır sanayi hamlesini gerçekleştirme yolunda canla başla çalışmaya devam ediyorlar. Müsiad’ları, Anadolu aslanlarını kurarak örgütlendiler. Beyaz Türklerin örgütü Tüsiad’ın liderlerini eleştirerek nota vermeleri karşısında kendi, liderlerini yalnız bırakmadılar.

Tayyip bey “otomotiv yapacak babayiğit arıyorum”, deyince çağrısına kayıtsız kalmayarak beş babayiğit ortaya çıkarak iki yıl gibi kısa bire sürede ilk otomobili banttan indirmeyi başararak ezik, zenci, maraba olarak dışlanmış bu ülkenin gençleri TOGG gibi dünya markasını üreterek genlerindeki imparatorluk izlerinin hala damarlarında dolandığını dosta düşmana ispat ettiler.

Ama gerçek ezikler kendilerini batının karşısında ezik hissedenler, kendi vatandaşlarının bu başarışını algılamada kabullenmede çok zorlanıyorlar. Bizim gençlerimizin bunu başarmasını hazmediyorlar. Yok montaj, yok milli değil, yok pahalı, yok egsozsuz diyerek 1960 yılı Devrim sürecini bu millete tekrar yaşatmak istiyorlar.

Ama bilmeliler ki artık, hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Kalın sağlıcakla…

İsmail TANIŞMAN