30 Mart Yerel Seçimlerinin Dayanılmaz Sonuçları

Son anlara kadar iki kutuplu bir zemine doğru giden seçimler Tayyip beyin liderliğini ve karizmatik gücünü bir kez daha kanıtladı. Seçimlerin altı ay kadar öncesinde Ak Parti’ye karşı başlatılan olumsuz kampanyalar da işe her zamanki gibi yaramadı. Gezi Parkı, 17 ve 25 Aralık olayları, Tayyip beyin başarısını hazmedemeyen ve kızan/kızaran muhaliflere TOMA suları serinlemeden başka bir işe yaramadı.

 25 Aralık olayları ile başlayan süreçte, geri planda aktif olarak rol alan, Türkiyenin bölgesel olmak istemesinden ve kendi başına oyun kurmaya kalkmasından rahatsız olan güçler B,C ve D planlarını yine hayata geçiremediler. Zira önce Ukrayna daha sonra da Kırım krizleri Türkiye yerel seçimlerini malum güçlerin gündeminden düşürdü. Böylece, kurulduğu günden beri vatandaşın dualarına mazhar olan Tayyip bey ve Ak Parti, seçim meydanlarında dış baskılardan uzak kampanyasını yürüttü ve yine başardı.

Tayyip beyin her zaferinden sonra sersemleyen muhalefet şimdiden kurban arayışlarına başladı bile. Kılıçdaroğlu, İstanbul’da yenilen Sarıgül’ün dikenlerinden epey muzdarib olacağa benziyor. Merkez sağın Ak Partiden sonraki temsilcisi Bahçeli bey, seçim öncesi paralel ayaklanmalarda ve seçim döneminde gösterdiği mutedil duruş ve aldıkları il belediyeleri ile “yenilmiş” yaftasını şimdilik rafa kaldırdı. Mersin, Adana, Isparta ve Manisa’yı almak MHP’yi epey rahatlatmışa benziyor.

Seçimin seçmen analizini yapmak gerekirse şunlar söylenebilir sanırım. Seçmen istikrardan yana olduğunu ortaya koydu ve il genel meclisi sıralamasında Ak Parti’ye yine liderliği uygun gördü. Ancak yine aynı seçmen, belediye başkanlığı seçimlerinde Ak Parti adaylarını çeşitli gerekçelerle tasvip etmedi ve yeşil ışık yakmadı. Bunun sebebi olarak aday yanlışlıkları, adaylık sürecinin ulusal ve yerel sebeplerden dolayı gecikmesi, teşkilatların Tayyip bey kadar çalışmamaları/çalışamamaları, adayların seçim stratejilerini kendi projelerinden çok paralel yapının olumsuzlukları üzerine kurmaları ve karşı taraf adaylarının kazanmak için her şeyleri ile canla başla çalışmaları aklımıza gelenler.

Seçmenlerin çoğu Ak Parti’ye başka çareleri olmadıklarından ve orta halli bir istikrarın devamından yana olduklarından dolayı oy verdiklerini ifade ediyorlar. Seçmen, çok fazla beklentisi olmadığını ama yapılan yerel ve ulusal bazdaki hizmetleri yabana atmadığını ve önemsediğini gösterdi. Seçmen Tayyip beye Marmaray, Üçüncü Boğaz Köprüsü, Otoyollar, Eğitim ve Sağlık, artan milli gelir, artan ihracat geliri, IMF’den borç alan ülke yerine borç veren ülke durumuna gelmemiz gibi hizmetlerden dolayı “devam et” yetkisi verirken, yerelde çalışan ve didinen mevcut belediye başkanlarına muhalefet veya iktidar partisinin belediye başkanı olup olmadığına bakmaksızın yine “devam et” yetkisi vermiştir.

 Skor tabelasına bakacak olursak, Tayyip beyin liderliğinde Ak Parti galiptir. Maç kazanıldığında skorun kaça kaç olduğuna bakmak siyasetin ve sandığın doğasına terstir. Başta Yalova olmak üzere sadece 3-5 oy ile kazanılan belediyeler bunun ispatıdır. MHP kazandığı belediyeler ile siyaset maçını yeni transferleri ile iyi de oynayarak berabere bitirirken, CHP kendi tabanına izah edemeyeceği paralel yapı ile kol kola girme ve mefkûresine uygun olmayan tutum ve davranışlar ile yenilgiyi tadan ve hak eden tek parti durumuna düşmüştür.

Türkiye haritasındaki sahil bantlarındaki CHP rengi yavaş yavaş değişmeye başlamış ve buradaki belediyeler dahi Ak Parti ve MHP tarafından kazanılmaya başlanmıştır. Zaten bu milletin dörtte üçü sağ ve muhafazakâr çizgide iken bunun aksi de, doğal sonuç olmayacaktı. Bence CHP eğer kazanmak istiyorsa acilen, yıllardır ötekileştirdiği dörtte üçlük seçmen kitlesine nasıl ulaşabilir, bunun derdine düşmeli. Yoksa marjinal bir parti olma yolunda hızla yol almakta. Yani, durmak yok, çalışmak lazım. Müstakbel seçimlere 480 gün kaldı. Benden söylemesi…