1000 YIL SÜRECEK 28 ŞUBAT’TAN, ÇANAKKALE RUHUNA…

Batı dünyası, 1500’lü yıllarda dünyayı sömürmek üzereAmerika’yı keşfederek başladığı emperyalist düzene engel olarak gördüğüOsmanlı’yı dünya sahnesinden silmek için kurduğu en son kumpasa düşen sonpadişahımız Vahdettin, çaresizlik içinde Almanya’ya müttefik olmuş ve I. Dünyasavaşına girmişti. Akdeniz’de rol icabı İngiliz donanmalarından kaçanGoeben veBreslau  adlı Alman gemileri ülkemizesığınmıştı. Bu gemiler daha sonra Yavuz ve Midilli isimlerini alacak veyanlarına Osmanlı donanmasına ait birkaç gemiyi de alarak Rusya kıyılarını topatutunca fiilen de kendimizi bu büyük savaşın içinde bulmuştuk.

İngilizlerin amacı; Osmanlı İmparatorluğu'nun payitahtıİstanbul'u alarak boğazların kontrolünü ele geçirmek,  Rusya'yı kontrol altında tutarak güvenli birticaret yolu açmak, Almanya ve Osmanlı’yı yenmek ve tarih sahnesinden silmekidi. Yani Çanakkale bu anlamda bu millet için bir ölüm-kalım savaşı idi.

250 bin kadar Britanya kökenli asker ölürken, biz de 250 binşehitvermiştik. Türkünden Kürdüne, Yörüğünden Lazına, Arabından Acemine,Çerkezinden Türkmenine kadar bir “hilal” uğruna binlerce şehit kol kolagitmişlerdi ölüme. Ancak Çanakkale herşeye rağmen geçilmemiş ve bu cennet ülkeaziz şehitlerin kanları ile sulanmıştı.

Bu arada durumun vehametini kavrayan Sultan Vahdettin’intalimatı ve maddi desteği ile Anadolu’ya geçen ve Kurtuluş Savaşı’nı başlatanMustafa Kemal, 1923’de Ankara’da dualarla TBMM’yi açıyordu. Ama ne yazık kihemen akabinde ilan edilen Cumhuriyet’te ise ne hikmetse Çanakkale ruhundaneser bulunmuyordu. Mustafa Kemal bey içkisinden, sigarasından ve eğlencesindenbir türlü feragat etmiyordu.

Bu nedenle ilk yıllardan itibaren ülkenin ve milletindinamiklerinideğiştirmek isteyen Mustafa Kemal bey; Fevzi Çakmak ve KazımKarabekir  gibi arkadaşlarıyla yollarınıayırarak İsmet İnönü’yü ikinci adamlığa getirdi. Devlet işlerini İnönü’yedevreden Mustafa Kemal bey zaferin tadını çıkararak batı tarzı büyümevemodernleşme ideali ile batı müziği resitalleri ve eğlenceleri tertipediyordu.

Çanakkale savaşları ile Batı egemenliğini istemeyen ve buuğurda binlerce şehit veren bu millet, hiç görülmemiş bir baskı ve dayatma ile;harf, kılık-kıyafet, eğitim, takvim-saat ve daha birçok inkılap ile kimlikdeğiştirerek devlet eliyle hızla batılılaştırılmaya çalışılıyordu.  İdamlarve İstiklal mahkemeleri ile demetazori olarak susturuluyordu. Mustafa Kemal bey ölünce yerine geçen İsmetİnönü bocalıyor ve İkinci Dünya Savaşına girmemiş bir milleti 70 sente veAmerikan yardımına muhtaç ediyordu.

Ülkeyi yönetenler Batılı tavırlar içinde mutluyken, milletde dilinden yazısına, takviminden kıyafetine kadar bu yeni hayata zorla adapteolmaya çalışıyordu. Ama olmuyordu. Bu nedenle yönetimden rahatsız olan milletinkurduğu partiler birer birer kapatılıyor ve neredeyse her on yıldadarbelerlebatıdan getirilen demokrasi kesintiye uğruyordu. Çağdaşlaşma sevdası adınaiktidar erki için Menderes ve arkadaşları hunharca idam edilirken memleket birtürlü düzelmiyordu. Solcu gençler dahi (D. Gezmiş, M. Çayan, H. İnan gibi) idamediliyor ama genç cumhuriyete çare yine de bulunamıyordu.

Bu memleketin üzerinde hesabı olanların, 1980 darbesi ileteröre ara vermeleriyle birlikte bu kez sağcı ve solcu onlarca genç yine idamediliyor, insanlar hapishanelerde çürüyor ama beklenen refah ve adalet birtürlü gelmiyordu. İSKİ ve ASKİ skandalları, Tedaş ve Tofaş yolsuzlukları,İlksan yüzsüzlüğü, Demirel ve Ecevit’ten ve onların çıraklarından yaka silkenbu asil ve mazlum millete, 1995 seçimlerinde birinci olan Refah Partisi, Çillerile kurduğu hükümet ile biraz olsun nefes aldırmıştı. Cumhuriyetin ilkyıllarından beri parti kapatmaya alışmış zihniyet, yine iktidar rantı içintekrar ortaya çıkarak 28 Şubat 1997’de post modern bir darbe yapıyordu. Erbakanbu millet adına ortalık karışmasın ve kan akmasın diye istifa ediyor ancakErbakan’la işbirliğine girmeye cüret eden Tansu Çiller cezalandırılarakekarteediliyordu. Hemşerimiz Cumbaba tarafından görevlendirilen Mesut Yılmaz, Ecevitve Cindoruk apar-topar hükümet kuruyorlardı. Tüm bu işlerin ve tezgâhlarınbaşında da maalesef bir Ispartalı, yani Demirelbulunuyordu.

Nihayet 2002 yılında, yıllardır Erbakan Hoca ekolündeyetişen Ustamız ve Cumhurbaşkanımız Tayyip bey ve yol arkadaşları Ak Parti’yikurarak milletin gönüllerine adeta şifa oluyordu. Zira milletin çilesidolmuştu. Özlenen Çanakkale ruhu yeniden doğuyor, “hilal” bu milletin özlemi veinancı adına yine göklerde boy gösteriyordu.

Bence Çanakkale böyle hatırlanmalı. Çanakkale böyle yadedilmeli. Çanakkale’de yatanların ruhu böyle şad edilmeli. Eğitimdenbayındırlığa, sosyal güvenlikten sağlığa, enerjiden ekonomiye bu millete işteböyle hizmet edilir. Milletin dinamikleri ve milletin hissiyatı ile oynayarakdeğil. Millet ile beraber ve millet ile omuz omuza vererek Çanakkale ruhu böyleyaşatılır işte.

Milletin gönlünün beklentisine tercüman olan işte o TayyipBey dünyada eşi ve benzeri olmayan bir oy oranı ile her girdiği seçimden debirinci çıkmıştır. Bu asil millet de Ustasını hiçbir zaman yalnız bırakmayıpher zaman baş tacı etmiştir. Şükür ki, Küheylan Başbakanımız Davutoğlu bey deUstasından aldığı bu kutsal emaneti daha yükseklere taşımak azmindedir. Yani buyolun, bu çizginin, bu partinin niyeti güzeldir, samimidir. Akibetimiz demillet olarak güzel olacak inşallah.

2015 genel seçimleri için Ankara’da mülakata katılan,kendini ve bu şehir ve bu millet adına yapacaklarını parti kurmaylarımızaanlatanmilletvekili aday adaylarımızın her biri de bu Çanakkale ruhu ilemücehhezdirler. Zira bu partidedirler. Bu saftadırlar. Hasılı, 12-13 senedirÇanakkale ruhu geri gelmiştir. Hem de bitmez tükenmez bir enerji ve kararlılıkile. İstanbul’a üçüncü boğaz köprüsü ve üçüncü havaalanı, hızlı trenler, dubleyollar, sosyal devlet yolunda evlenenlere ve ev almak isteyenlere maddiyardımlar hep bu ruhun habercisidir. Selam olsun Çanakkale’de şehit olanlara,selam olsun o şehitlerin çocuklarına ve torunlarına… 

İsmail TANIŞMAN—Isparta AK PARTİ Demokratik Hakem KuruluBaşkanı