Şimdi ise Roseland 'Acılar' Diyarı

Roseland Harikalar Diyarı adı altında 2008 yılında Isparta’yı Aqupark’la tanıştıran ve buraya 3,5 milyon dolarlık yatırım yapan Erol Tekeli, dönemin belediye başkanının sözüne güvenerek ruhsat almadan işe başladığını ve şuanda bunun acısını yaşadığını bil

Isparta’ya ilk Aquapark’ı getiren ve bölgenin kalkınmasına vesileolan Erol Tekeli, bugün hayal ettiği yaşantının çok uzağında hayat sürüyor.2008 yılında 3,5 milyon dolarlık bir yatırım için dönemin belediye başkanının bir sözüne güvenerek ruhsat almadan işe başladığını ileri süren Tekeli, bugünhakaramak için davadan davaya koşuyor. Roseland Harikalar Diyarı’nın geçirdiği tüm süreç hakkında bilgi veren Tekeli, şunları söyledi:

BAŞKANIN SÖZÜYLE YOLA ÇIKTIK

 ‘’2008 yılında biz gıda işinden çıktıktan sonra elimizdeki parayla farklı bir şeyler yapalım düşüncesiyle Aquapark’a karar kıldık. Ama büyük biraraziyi Isparta’da bulma şansımız yoktu. Bu konuda belediyeye danıştık. Bu kadar ticari bir şey olsa da

aslında sosyal donatı alanı olacak siz ne düşünürsünüz dedik. Dönemin muhterem belediye

başkanı bizi davet etti ve destek vereceğini söyledi. Aradan birkaç ay sonra tekrar çağırdı. Bizi imara yönlendirdi ve bize 2 arsa gösterildi. Bir tanesi 7 bin m2 diğeri ise köy garajının altındaki 15 bin 816 m2’lik alandı. Biz büyük alanı tercih ettik. Usul gereği ihaleye çıkarmamız gerekiyor dediler. Belediye Meclisi ve Encümen’den ihale kararı alındı. İhale yetek giren biz olduk. Dönemin belediye başkanı biz kirayı yatırdıktan sonra bizi çağırdı ve burası 2009 seçimlerinden önce bitecek dedi. Biz de buranın seçimden önce bitmesinin imkansız olduğunu daha projenin devam ettiğini söyledi. Ama okonudaki baskısına boyun eğdik. Ayrıca kendisi ihalesi bitmiş, teslim olacak bir sentetik buz pistini de bu alana yapacağım, proje çizerken pist alanınıbırakın dedi.

 SEN HARCINI YATIRDIN RAHAT OL DEDİ

Biz projemizi Şubat 2009’a kadar bitirdik. Aqualand ve havuz malzemeleri için anlaşmalar yaptık, ön ödemeleri yaptık ve çeklerini kestik.Seçim sürecine girildiğinde başkan bey, projenin imardan çıkması konusunda geri durmaya başladı. Ruhsat çıkmamıştı ancak biz Türk usulü inşaata başlamıştık.Bizim hatamızın yüzde 100’ü de burada. Başkana ruhsatlandırması yok buranın dedik. Sen harcını yatırdın rahat ol dedi. Seçim oldu ve kaybetti. Biz osüreçte tesisi bitirdik. Elektrik aboneliği alacağız TEDAŞ bizden elektrik dosyası istedi. Belediye biz burayı tapusu yok diye ruhsatlandıramayız dedi.buranın düzenleme ortaklık payından gelen bir yer ve buranın tapusunu belediye çıkarmamış dediler.

 ÇÖZÜM BULMA ADINA ÇALIŞMA YAPTILAR AMA…

Sonra dönemin Belediye Başkan Yardımcısı Uğur Bestelci’nin odasına gittik. O gün ben odasında ağlamışım. Çünkü ruhsatlandırılmadığı an benim battığım an. Bana dediler ki; biz çalışalım ve çözüm bulalım. Gerçekten çözüm bulma adına bir çalışma yaptılar ve Meclisten buranın lejant kodunud eğiştirdiler. Fakat değiştirdikleri lejant kodu şuanda problem olan şey. Çünkü orası sağlık, kültür alanı olarak ayrılmış, burayı sosyal donatı olarak değiştirip, spor alanına, şuanda da mahkeme kararlarında dayandığı nokta oldu.Biz acizliğimizden o dönemde hukuken bunların ne anlama geldiğini bilmiyoruz veiyi niyetli yaklaştıklarını düşünüyoruz. Halen de öyle düşünüyoruz

 RUHSATI OLMAYAN YERDE 4 BİN KİŞİYE İFTAR VERİLDİ

Resmi müracaat sonrasında 6 ay cevap verilmezse bunun hukuki olarak reddedildiği anlamındaymış. Reddedildiği sonrasında yasal süre içinde itiraz etmezsen haklarından feragat ettiğin anlamındaymış. İş bu boyutlara gelince ekonomik olarak biz sıkıntı yaşadık. Avukatlarımız belediyeye dava açtı. Sonrasında

belediye tarafından 2010 yılında ilk mühürlemeyi orada yaşadık. Ama o 6 aylık süre içerisinde Belediye Başkanımız Günaydın’ın 4 bin kişilik iftar yemeğini orada verdik. Ahlaken sormak lazım madem ruhsatı yoktu neden orada böyle bir organizasyon düzenlendi? Bunu toplumun vicdanı soracak.

 ÇÖZÜMÜ YUSUF BEYİN SİYASİ UKDESİNDE

Mühürleme sonrası yerel idari mahkeme de biz davayı kazandık. Biz orayı 2 yıl çalıştırdık. 3. yıl belediye kazandığımız davanın aynı gerekçesiyle evraksız yine mühürledi. Biz Cumhuriyet Savcılığı’na başvurduk. Sonra geldiler mührü söktüler. 1 hafta sonra da resmi barakayla tekrar mühürlediler. Biz de İdari Mahkeme’ye bunu şikayet ettik ve daha önceki kararı gösterdik. İdari Mahkeme konuyu tekrar dava konusu yaptı. Biz o davayı kaybettik. Danıştay 2010’da yerel mahkemede kazandığımız davayı reddetti. Bozma gerekçesi ise düzenleme ortaklık payından gelen bir alanı belediye hiçbir şekilde sabit yapı yapma için kiralayamaz ve ihale edemez. Kiralamış ve ihale etmişse bile bu sabit yapının oradan taşınması gerekir.

Bu sabit yapı ya yıkılır ya da belediye imar birimi bu işe çözüm bulur. Belediyenin imar kısmında çalışan arkadaşlar bunun çözümünü çokiyi biliyorlar. Çünkü zamanında biz kendilerine danıştığımız ve akıl aldığımız insanlar. Onlar şimdi söz sahibi. Buranın çözümü Yusuf Beyin siyasi ukdesinde.Buranın sorununuçözmek istiyorsa yapacağı tek şey imar müdürlüğüne diyecek ki;burayla ilgili bir çalışma yapın ve meclise gönderin. Ne kendisi ne de imarmüdürlüğü siyasi bir sorumluluk almayacak.

BURASI KAÇAK BENCE YIKILMALI

Ben oranın yıkılması taraftarıyım. Böyle bir kaçak yapı Isparta’ya yazık. Burası kaçak. Burayı dönemin belediye başkanı kendisine siyasi malzeme olarak kullandığından kimsenin haberi yok, bilmiyor da zaten. Tesis yapılırken belediye inşaat kontrolleri 50 kez geldi, onlar fark etmedi bile.Kendi sentetik buz pistini yapanlar orayı bilinçsiz yaptı. Böyle bir kaçak yapıvar. Ben de aquaparkı oraya bir gecede koydum. Bunun cezasını ben çekmem lazım.Ne meclis, ne encümen kararı var. Ne de belediye başkanının ihale kararı var.Bununaltına imza atan daire müdürleri, bunun kararını veren meclis ve encümen üyeleri bunlar masum insanlar. Ben art niyetli bir gecekondu yaptım oraya oyüzden gelin mahkeme kararını uygulayalım diyorum.

Onu da yapmıyorlar. Ne istedikleri konusunda toplum vicdanına bırakıyorum. Kendi mesai arkadaşları da biliyor. Ama hiç kimse kralçıplak demiyor. Hakka hak diyecek insanlar olmaması sıkıntı.

HERKES FAYDALANDI VE ZARAR ETTİM

Şuanda orası mühürlü. Bu da Danıştay safhasında. En sonikinci olarak 2012 yılının Mart ayında mühürlendi. Belediye Başkanı Günaydın’dan randevu talep ettim. Kendisi talebi olumlu karşıladı. Bu konunun çözümüyle gel dediler. Burada bir kamu yararı, ikincisi benim yararım, üçüncüsü vatandaşın yararına çözüm bulunmasını istiyorum. O mahallenin 5 yıl içinde rantı yüzde 500 arttı. Bundan belediye ve orada yatırım yapan arsa sahipleri,müteahhitler faydalandı. Oranın o hale gelmesine neden olan ben tamamen zarar ettim. Bu hak mı? İnsanlar ilan verirken Aquapark ve havuz manzaralı diye veriyor.

ISPARTA’DA YAZA KIŞ, KIŞA YAZ GETİRECEKTİK

10 yıllığına kiraladım. O zaman için yıllık 32 bin liraydı.Ben oraya 3,5 yıllık kira ödedim. Sonrasını

ödemedim. O dönemdeki değerle yaklaşık 3,5 milyon dolarlık bir yatırım. İlk davayı kazanınca biz oraya 700 bin liraya çelik konstrüksiyon yaptırdık. Isparta’da sıcaklar 60 gün sürüyor. Biz o yatırımı 60 gün için yapmadık.Üstünü kapatıp 12 ay kullanılabilir hale getirecektik. Üstüne açılır kapılır sistemi kurduk. Sadece montajı kalmıştı. Mühürleme olmasaydı 15 gün sonra onuda yapacaktık.

ŞİMDİ İŞÇİ OLARAK ÇALIŞIYORUM AMA ORAYI DA KİMSEYE PEŞKEŞÇEKMEM

Şimdi ben işçi olarak çalışıyorum. Biz yatırım yaparken hem ticari hem de sosyal amaçlı yatırım yaptık. Benim çağrım; insanların vicdanını dinlesinler. Ben kaçak yapı yaptıysam yıkın. Ben bu parayı sileli çok oldu. Busuç sadece benim mi? Yoksa o gün mecliste ve encümende karar alıp, bunun altına imza atan daire müdürlerinin hiçbiri mi buranın tapu konusunda sorumlu değilmi? İnsanlar bu kadar onursuz mu? Benim bir talebim yok. Ben hayatıma yeniden başladım ve işçi olarak çalışabiliyorum. Ama birilerine de peşkeş çekmeyeceğim.Oranın yıkılması konusunda da hemfikirim. Herkes siyasi olarak meydanlarda

konuşuyor ya hak diye. Ben Allah’a havale ediyorum. Ben suçluysam 6 yıldır mal varlığımı ve tüm gayrimenkullerimi kaybettim ama umudumu kaybetmedim. Halen mücadele ediyorum.”