BURADA YAŞAMAK ZOR

İran'da gördükleri baskılar nedeniyle Isparta'ya yerleştirilen Azar ailesi, can güvenliklerinin tehlike olduğu gerekçesiyle Amerika ya da Kanada'ya gitmek istiyor.

ran’ın Shiraz Qashqai bölgesinde yaşarken bir anda devletlesorun yaşamaya başladıklarını ve ülkelerini terk etmek durumunda kaldıklarınıbildiren Baba Sirous Pertu Azar, 2 çocuğu ve eşiyle birlikte 2012 yılındaülkemize giriş yaptı. 2 yıldır İran’ın kendilerine bir şey yapacağı korkusuylayaşadıklarını ve Türkiye’de yer değiştirdiklerini bildiren Azar, bunların teknedeninin Hristiyan olmalarından kaynaklandığını ileri sürdü. İran’ın katı kurallarının bulunduğunu ve ülke sınırları içinde Hristiyanlara kendi vatandaşı bile olsa sıcak karşılamadığını ileri süren Azar, çareyi Türkiye’ye gelmekte buludklarını söyledi.

BİRLEŞMİŞ MİLLETLER SESİMİZİ DUYSUN

Türkiye’nin İran’ın komşusu olmasından dolayı her gün‘’Acaba bize bir şey mi olur mu?’’ korkusuyla yaşadıklarını ve Birleşmiş Milletler vasıtasıyla Amerika ya da Kanada gibi uzak ülkelere gitmek istediklerini belirten Azar, 2 yıldır bunu başaramadıklarını söyledi. Bu konuda yetkililerden yardım isteyen Azar, hikayesini şöyle anlattı;

HÜKÜMETİNİZ BİZE KUCAK AÇTI TEŞEKKÜR EDİYORUZ

‘’İran’dan 2012 yılında Türkiye’ye geldik. Biz Hıristiyan olduğumuz için vatanımızda sıkıntılar oldu. Bizi Hıristiyan olduğumuz içinzorladılar. Onun için ülkemizi terk etmek zorunda kaldık. Hatta geçendeİran’daki anneme gitmişler bizleri sormuşlar. Kardeşimi de sıkıştırmışlar. Oyüzden biz burada da tehlike içerisindeyiz. Birleşmiş Milletlere adımızı yazdırdık. Onlar bizim için dava açtılar. Şimdi Türkiye’de bir avukat tuttuk.Türkiye’den çok memnunuz. Bizden başka Suriye, Somali, İran’dan gelmiş başkainsanlar da var. Türkiye onlara ülkesini açmış o yüzden hükümetinize teşekkürederim. Ama biz de çok sorunlar ve sıkıntılar yaşıyoruz.

ELEKTRİK MÜHENDİSİYİM 20 YIL PETROL İŞİNDE ÇALIŞTIM

Hükümetiniz bize çalışma izni veriyor ama bizim çalışmamıziçin işverenin ödeyeceği sigorta Türk vatandaşına göre 2 kat fazla. O yüzdenbizi çalıştırmıyorlar. Şimdi kış geliyor. Bizim kömürümüz ve odunumuz da yok. 2oğlum var. Oğlum orada okuyordu ama burada okuyamıyor. Diğer oğlum da kankanseri. Bizim sorunumuz Birleşmiş Milletler. Bizim avukatımızı da muhatapalmıyorlar. Biz burada ne kadar yaşayabileceğiz. İran’dan paramızı getirmişti kama o da bitti. Ben orada elektrik mühendisliği yapıyordum. 20 yıldır petrolişinde çalışıyordum.

GECE YATARKEN YA DA DIŞARIYA ÇIKTIĞIMIZDA KORKUYORUZ

Türkiye bizimle komşu olduğu ve dilimiz bir olduğu içinburaya geldik. Ama burada da İran’dan korkuyoruz. Onlar bizi burada tanırlarsabizim için sorun olur. Türkiye’de de rahat değiliz. İran’dan gelen giden çokoluyor. Gece yatarken korkarak yatıyoruz. Oğullarım dışarı çıkıp geziyorlar amabaşlarına bir şey gelir diye korkuyoruz. Birleşmiş Milletler bizimle görüşmeyapmadan kayıtlarımızı kapatmışlar. Derdimizi dinlemediler. O yüzden Türkavukat tuttum. Onu vekil atadık. Bizim derdimizi anlatmaya çalışıyor.

İRAN’DA DEMOKRASİ YOK

Hükümetiniz bize yardım ediyor. Ayda 50 TL veriyorlar ayrıcagünde bir öğün Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı’ndan yemek geliyor.Teşekkür ederiz. Türkiye’ye gelen mülteci çok. Onlara bakıyorlar. Biz artıkgeri dönemeyiz. Sorunumuza Birleşmiş Milletler çözüm bulacak. Türkiye ben siziistemem de diyebilir. İran demokrasi ülkesi değil. Sizin ülkeniz demokrasiülkesi. O yüzden biz İran’dan korkuyoruz.

SABAH 5’TEN GECE 12’YE KADAR

ÇALIŞTIRDILAR 50 TL PARA VERDİLER

Biz her hafta Türk polisine 2 kez imza veriyoruz. Biz 2012yılında ilk geldiğimizde Kayseri’ye indik. Orada bir problem oldu. Polis biziIsparta’ya gönderdi. Isparta’da bizim gibi İranlı 30-40 aile var. Geçimimizigündelik işler olursa oraya giderek karşılıyoruz. Bir gün 10 ton samanyükledik. Sabah 5’ten gece 12’ye kadar saman attık. Bize 50 TL para verdiler.Onda da oğlum çalışmaya alışık olmadığı için 2 kez istifra etti.

TÜRKİYE’DE HAYAT BİZE ZOR

Birleşmiş Milletler bizim avukatımızı dinlesin. Bizim buradane yaşadığımızı bilsinler. Bize izin versinler Kanada, Amerika gibiçalışabilecek bir ülkeye gidelim. Türkiye’de yaşamak istemiyoruz. BirleşmişMilletler bizim gibi insanları farklı ülkelere gönderiyor. Burada hayat bizezor.’’